Törpülenmiş kalan ömrüme
Umut tohumları serptim sebepsiz
Mevsimden midir nedir kurumuş
Hani yaz bitti alelacele gitti
Güz de öylesine selamsız geçti
Bir bakayım dedim içim ne alemde
Özenle ektiğim fidanlarım solmuş
Anlamazdım çiçekten topraktan
Bahçıvan işi mi bu bilmem de
Suyunu mu çok verdim çürüttüm
Susuz bırakıp öyle mi kuruttum
Dalında seveceğim yoktu gülüm
Belki filizlenir dedim kalbime
Dün bir damla gözyaşı akıttım
Bekledim gece boyunca ümitle
Ne toprağımı çatlattın
Ne de sabah güneşime baktın
İşte sevgili seni kalbimin bahçesine
Böyle zamansız bir mevsimde
Bahçıvan edasıyla tohum attım
Kök salarsın sımsıkı içime
Bahar dallarının renkleri açsın
Pembe goncaları der istedim
Sevgi can suyum
Toprağı AŞK olsaydı tenime
Sarmaşıklar gibi kendime sarıldım
Çorak bozkırın zehirli çimenlerinde
Kurumuş yaprakları tek tek topladım
Yüreğimi yeni yeni mevsimlere
Şimdilik nadasa bıraktım

BİRGÜL AL 14-10-2012