Onun Hasan’dı, Teyyar’dı, Serdar’dı
Basit de olsa hayata dair cesareti vardı.
Aldı eline valizi battaniyeyi İstanbul’a vardı
Ama gördü İstanbul’da da olsa yüreği dardı.

Sonra birden bire heves çalışmaya başladı
Biraz hayal ve istek zengin olmaya davrandı
Uzak bir peşrev hesabı ne yapsa kârdı
Toparlanmaya yakın evlilik denen güzellik sardı.

Yakınında mahallenin kaprisli gecikmiş kızı vardı
Bu kızında onun üzerinde mahalli oyunu vardı.
Olmazsa olmaz hesabı yakınındakine karar kıldı
Farkında değildi tabi, geçte olsa ziller çaldı.

İşi iyiydi de evlilikte azıcık pişmandı
Bilse mahallenin evde kalmışı
kendisini nasıl kandırdığını
O vakit anlardı tez aldığı kararın yanlışlığını

Ha bu gün bitiririm ha yarın gözleri birer fardı
Ne yana baktıysa bulunduğu yer bataklıktı
Debelendikçe debelendi çıktım diye battı battı

Sadece ve sadece hayal ettikleri yanında kardı
Birde yeni diye açılık yapmaktan korkardı
Eh ne yapsındı garibimin kapasitesi o kadardı.