Çocukluğum geliyor aklıma,
Oyun telaşlarım,
Düşünce moraran dizlerim
Kayısı ağacına bir türlü çıkamayışım
Ama hatırlayamıyorum bir türlü
Ben küçükken hiç ağlamadım
Mızmızlandım ama ağlamadım
Ağladığımı hatırlamıyorum

Büyüdüm
Hayat tarafından zorla büyütüldüm
Hatırlamıyorum ben en son ne zaman güldüm
Büyüdüm
Sadece büyüdüm

Salıdan başladı nefretlerim
Cuma da son buldu
Günlerim hızla anlamsızlaşmaya başladı
Çarşambaya döndü öfkelerim


Bir bir bağırdım harflere
Çok sevdiğiniz kelimelere
Güvenmek denen imansın yalana
Haykırdım her cümlesine

Bir yol bulayım dedim
Ön yargılardan yürüyemedim
Düşe kalka da olsa giderim dedim
Bakışların kininden ilerleyemedim

Madem öyle dedim
Satıyorum bütün hislerimi toprağıma
Benden önce gitti has dünyama
Çocukluğuma özlem dışında
Bende ben kalmadı yarınlarıma

Hayat bu zor, pes edeni çok
Özür dilerim dünyam benden sana bir umut yok...

HAVVA SARI