Damlalarında bir çaresizlik ezanı okunur gözlerimin,
Ve suya hasret anneler bilirim ben, eteğinde evlatlıklar,
Bir martı limanların uğultusunda fora der,
Kanatlarında ekmek kırıntıları,
Çayın kızıllığında yüzer başım şeker yerine,
Ve ben tavşanların koynunda bir kimyager,
Filikalarda gırtlaklara kadar inen yosun kokusu,
Balık ekmek ellerimizde bir ikindi molası,
Şimdi İstanbul’a hazin bir yolculuğum var, tost kokulu trenlerle,

Bir an tüm hücrelerim donar,
Bir iki tıp oynarım hayallerimle,
Göğe kanat çırpan kemik rengi aynalar,
Suretimi arıyorum ben…

Cellâdım bir çift göz,
Bir karanlığın ardından usulca gelen,
Budadığım yaman özgürlükler,
Uçurtmalar bir piyona sessizliğinde,
Kaçmak bir uçurmanın üçgen kollarında,
Suretime usuldan…


Şişeler boşsa sarhoşum demektir.
Kılıksız bir kâbusun kerpeten kollarında,
Sahipsiz bir vadiye uzanır gölgeler,
Ayrılık bir çığlığın soğuk renginde,
Şişeler boşsa sarhoşum demektir.

Suretimle karşılaştım, küfürler ettim biçimsizliğine,
Eğik sağ omurgam, dişleri alınmış muhabbetimin.
Sonrasında uyandım, yine suretimi aradım,
Hiç bulamamak korkusuyla…