Recep Reis’in ünü yayılmıştı ülkeye,
“Denizcilikte ustaların ustası” diye.

Rize’nin sahilinde bir kulübesi vardı,
Her yerden ziyaretçi, hergün dolup taşardı.

Sahili kayıklarla dolardı dizi dizi,
Seferden önce ona sorarlardı denizi.

Bazen o da çıkardı teknesiyle sefere,
Etrafındakilere hep öğüt vere vere.

Lakin Recep Reis sefere çıkmadan önce,
Masasında bir şeyler okurdu saatlerce.

Okur okur sonra çekmeceye kilitlerdi,
Çekmecesi olmuştu tanıyanların derdi.

Çekmecede kalmıştı denizcilerin aklı,
Derlerdi, ustalığın sırrı orada saklı.

Bir gün Emri Hak geliverdi Recep Reis’e,
Denizciler gömüldüler derin bir yeise.

Göz açıklar sırrını kapmak için koştular,
Hemen masasının etrafına doluştular.

Sağlam kilidi kanırtıp demirle kırdılar,
Hepsi beraber çekmecesine saldırdılar.

Eski kirli bir kağıtta kocaman harflerle,
Şöyle bir yazı çıktı:“SAĞ SANCAK-SOL İSKELE”!

Ekrem Şama
11.10.2012