BEYAZ KAR GİBİ DÜŞTÜ HASRETİN

ve gün geldi beyaz kar gibi düştü hasretin hayatıma
kavuşamadım o seninle geçirdiğim anların huzuruna
seni bulamayınca ben deyip sustum sen deyip ağladım
konuşmadan çok şey anlatan mezarında çıktın karşıma

hergün yeniden nakış nakış işliyorlar sensizliği yüreğime
rüyamda göründe şifa olsun contası bozulmuş gözlerime
dili geçmiş zaman ağladığım ama bu günümden değerli
tek teselli çünkü keşkelere eyvahlara yamanmış bedenime

yüzümdeki her çizginin başkadır hikayesi kahramanı ben
yeni yeni anlıyorum ki bu öyle bir ben ki baştan aşşağı sen
hikayemin son sayfasını bin kez değiştirsem kime ne fayda
bu hikayede seni özleyecek başkası değil sadece benim ben

ne olur affet çok hemde çok geciktim kıymetini anlamakta
ben bende yüzüyordum şimdi her şey sensiz beni boğmakta
gururumu kibirimi seni elimden aldılar diye yaktım hepsini
gel gelde tut elimi rüya denen kısa metraj filmler sokağında

canım yine sıkkın yanımda olsan yavruma kim ne yaptı derdin
kim ne yapmadıki canından esirgediğinin yardımına gelmedin
gelseydin huzur veren halinle tutar çekerdin keder kuyusundan
sen bütün yaramazlıklarıma rağmen beni canından çok sevdin

müsadenle şimdi gidiyorum yanlız değilsin sol yanımı bıraktım
dualarımda en çok senin bohcanı doldurdum çünkü unutmadım
ya rabbi burdaki merhume sana emanet biz gibi öyle herkes gibi
senin hikayen biter ama hikayeni gelecek nesillere anlatacağım

sözüm size ey insanoğlu unutmayın dünyadan göçenlerinizi
değirini bilin sevdiklerinizin eyvahlar vahlar sarmadan sizi
hayat denen çıkmaz sokak sevmeden sevdirmeden yaşanmaz
ister kötü yaşa ister iyi nasıl yaşarsan insanda öyle kalır izi

ALATURKA KEDER