öğrendim biliyorum dediği yerden sınıfta kalıyor insan
tüketim toplumunda kendini listede başa alıyor insan
fikirler saygı konusu değil aslında insan saygı konusu
din dil ırk fark etmeden maalesef saygıyı yitirdi insan

tükendikçe eskidikçe ve eksildikçe farkına varıyor insan
sevgi ile yaşatmak varken etrafına nefret saçıyor insan
tohum her toprağa kalbini açmaz zorlamak hep boşa
tohuma kalbini açan toprağın kıymetini bilmeli insan

aslında hayat bir kerahat vaktiydi kale almadı insan
kim olduğunu yanlışlar yerine doğrularda aradı insan
halimize bak içimize sinmeyen dünya üstümüze sindi
sevdiklerine ev olmak varken çıkmaz sokak oldu insan

hayat yolunda yarım yada yaralı kaldı insan
his ettiği her şeye öyle cümle kuramaz insan
yükselmenin yolu Hz.Yusuf gibi kuyudan olur
kendi kuyusu yerine başka kuyu aradı insan

olmayanlara takılıp olanları kayıp ediyor insan
unutunca değil unutulunca sorun yaşıyor insan
geride yaralar değil yarınlar bırakmak güzellik
güzelliğini vefası ile yaşayan yaşatandır insan

yaşlandıkça hayatı içinde yaşamaya başlar insan
sevdiklerinin varlığını ömrüne iliklemelidir insan
şükür etmek merhamet mütevazilik vicdan gibi
manevi sermayelerin değerlerini bilendir insan

yüreği kendisine benzeyen insandan vazgeçemiyor insan
hatır bilmezlere gönül kahvesinden boşa ikram etti insan
yaşamak sevdiklerine sadık kalıp, kendinden vazgeçmek
huzuru barışı kendi ırkına hatta dünyaya çok gördü insan

alaturka keder