5
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1003
Okunma
Gündüzün meşeggati kederleri örtüyor
Geceleri bir kâbus üzerime çöküyor
Düşüncemle buz tutan yorgan tir tir titriyor
Yastık yağlı pehlivan döşekte biz çıkıyor
Seni koyup giderken uykular uğurluyor
Vermem dedim bin kere gönlümü oğurluyor
Çekirgenin ötüşü kulağı sağırlıyor
Irmak yatağı şaşmış gözlerimden akıyor
Dişlerim kitleniyor dudağım yapışıyor
Ağzımdaki kelamı sessizlik kapışıyor
Arada Ay kayıyor bulutla öpüşüyor
Güneşi söndürüyor yıldızları yakıyor
Beynimde canlanırken anılar ilaçlaşır
Yitmek üzere aklım saratlarla su taşır
Sancıyı emzirirken nefes yarayı kaşır
Hangi yola tek girsem o önüme çıkıyor
Terk etmeyen sadık dost imdadıma koşuyor
Daldığında Kalender bin engeli aşıyor
Beni öldürmüşsün sen içim seni yaşıyor
Ötelerdeki başım ezanla ayıkıyor
24. 09. 2012
Haşim Kalender
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz