Biz hayatı ibadet diyerek yaşasaydık
Hiçlikler arasından sıyrılıp aklanırdık.
Zamanı merhametle yıkayıp okşasaydık
Kinimizden arınıp edepte saklanırdık.

Aşk saymadık beş vakti minareden çalarak
Her tekbire feyz diye dalıp yanılmadık mı?
Zahiri tebdil edip batiniden bularak
Pişkinleşti riyamız olgun sanılmadık mı?

Ahı ahde vefadan dinleyip yerinerek
Vazmı geçtik vefasız cefayı yol seçerken?
Kalbin tüm iblisliği meleğe bürünerek
Düşmez dedik bu maske kendimizden geçerken.

Kimi kandırdık bizler biz kimi inandırdık?
İçimizde duanın kirlendi silsilesi.
Biz sadece gölgenin art yüzünü andırdık
Ön yüzün gıyabında koptukça velvelesi.

Sığınmadık gölgenin yağıp duran nuruna
Talan edende bizdik talaza katanda biz.
Nefesi kesik dedik inkârdık biz süruna
Hatayı yoğa koyduk ifşa edilirken giz.

Müntehabken adımız müptezele eş olduk
Yudum yudum içildik tükendik her meyanda.
Tüm suçları yüklenip günahlara yol aldık
Tarifesi ağırdan ödendi sır beyanda.


Yasemen Akyürek Ekim 2012

Ankara

Derinlik Adına...