Yıldırım gibi yağar fitnecilerden ateş,
Yaralar kaşınarak koparılır kabuklar.
Üstü bayraklı geçer sıra sıra tabutlar,
Kiminde asker oğul kiminde üç günlük eş,
’Demokratik açılım’ der demez düştü ateş...

Ateş düştüğü yeri yakar diyorlar yalan!
Tüm sathımız yanıyor imdada kim gelecek?
Kadim düşmanlarımız bağrımızı delecek.
Ey devletin ricali yum gözünü oyalan,
’Demokratik açılım’ aha koskoca yalan! ..

Boş lakırdı hamaset su döverken havanda,
Çıfıtlar birlik olmuş üflerler harlı yansın.
Kıpırdatma kılını ateş gelsin dayansın,
Zeminden başlayarak yangın sürsün tavanda,
’Demokratik açılım’ de gez kendi havanda...

Kulak arkası olur söylenmez doğru sözler,
Bilgi kirliliğinden beyinler pelte pelte.
Göz; kör vücut; kötürüm serilmiş sere serpe,
Hakikat mertek gibi soksan görmüyor gözler,
’Demokratik açılım’ şatafatlı boş sözler...

Görülmüyor azıcık fersiz de olsa ışık,
Karanlık çöllerdeyiz ne bir iz var ne vaha.
Bilmem bu kör gidişle çıkılır mı sabaha?
Hiç bu kadar görmedim geleceği karışık,
’Demokratik açılım’ vermez dibine ışık...