8
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
4057
Okunma

insanları hiç tanımasaydım
tanımasaydım yalanı riyayı
ne hayıra ne şerre
yormasaydım gördüğüm rüyâyı...
keşke ben,
sarp yamaçlarında dağların
ardıç ağacı olsaydım;
hep aynı yerde bulurlardı beni
gelir dalıma konardı
yuvalanırdı kuşlar
ne inişim olurdu
ne de yorardı beni yokuşlar...
...
yalnız rüzgâra eğilirdi dallarım
dibimde şırıl şırıl bir dere
akar giderdi enginlere...
...
gündüz güneşe bakardım,
gece ay’a,
ölse bile gövdem
ses verirdi türkülere,
bir kez gelip dünyaya
pişman olmazdım bin kere!
Şaban AKTAŞ
08.08.2012
Foto: Arzu Coşkun
Gömbe Yaylası - KAŞ