Sil, Silebilirsen!

Al kahır gözlerini, ver buruk yüreğimi,
Bensiz masum rüyalara dal, dalabilirsen!
Yokluğum mutluluksa, tasımı-tarağımı
Toplar giderim; huzurlu ol, olabilirsen!

Mahşeri erken yaşadım, kör kuyulardayım;
Kaybolan siluetimi bul, bulabilirsen!
Gözlerden ırak, ulaşılmaz kıyılardayım;
Yaralı kuşlardan haber al, alabilirsen!

Yağmurlar çiselerken, banklara çöker hüzün,
Dal, yaprakla ağlaşırken; gül, gülebilirsen!
Ne anlamı var artık kışın, baharın, güzün;
Nağmeler lâl, sazlar kırık; çal, çalabilirsen!

Özlemle büyüttüğüm güllerden kan damladı,
Şimdi boyunları bükük; yol, yolabilirsen!
Melalimi sen değil, sağır sultan anladı;
Türlü dertlere başımı sal, salabilirsen!

Kiralık değil, bir ömürlüktü aşk talebim,
Turfanda sevgililerle kal, kalabilirsen!
Her dem inliyor sanma, Yaradan’dır tabibim;
Yeter ki sabret, ihlâsla dol, dolabilirsen!

Ve dilin kemiği yok, demişsin ‘sileceğim!’
Unutmak kolaysa eğer; sil, silebilirsen!
Beddua etmem, saadetler dileyeceğim,
Artık söylemeyeceğim; ‘gel’, gelebilirsen!

03.10.2012

Muhittin Alaca


Muhittin Alaca (Muhittin Alaca)



Çok nefis dizelerdi sitemolsada keyif aldım okurken
Kalemine yüreğine sağlık üstadım
Saygılar selamlar

Değerli Alaca hazan çökmüş yüreğine
Ama yersiz duygular,nefret etmek bile duyguların en yücesi sevdiğini anımsatır sessizce...
Siz ki aşkın şairi,gönül dostu savur içindeki kırgınlığı
Çıkılan her yolun sonu sevdaya çıkar üzülme
kutlarım yüreğini kalemini