Ey kader...
şu yorgun gönlüme bir yol göster..
çaresizim..
yıkılmışım..
yorgunum..


hayat denilen evde
hangi yöne dönsem..
üstüme üstüme kapanıyor
bir bir kapılar..
dört bir yanımı dost bildiğim düşmanlar sarmış..

tamam diyorum
kapanıyor yaralarım ..
derken...
bir diğeri kanamaya başlıyor..
mutluluk..
bu kadar mı yasak bana..

çıkmaz yollardayım..
talihime mi küseyim..
şansızlığıma mı yanayım..

sonu yok..
gözlerimi kapatıp derin bir uykuya dalsam diyorum...

gecem gündüzüm karışmış bir birine
ne gün doğmakta
ne de geceme ay...



ne hellerdeyim ben yine
mertlik mi dürüstlük mü suçum..
karşılıksız vermenin
karşılığımıydı bu hüzünler


BU ŞİİRDE EMEĞİ GECEN SEVDA HANIMA SAYGILARIMI SONUYORUM...
SAYGI DEĞER HASAN ABİMİZE SONSUZ SEVGİLERİMİ SONUYORUM ŞİİRE SESİNLE RENK KATIĞI İÇİN...........