kapılar...

gelip geçerken uzaktan
dikkat çeker baktırır
yabancıyken bildik olur

mahalleye hoş geldin der
içinize sevinç katar
kırk yıllık komşulara benzer
bazı kapılar

sımsıkı sapasağlam soğuk
üşütür ürkütür
korkuya bulalı merak uyandırır
sırlar saklar yeminli
ölüme benzer
bazı kapılar

süsünden boyasından oymasından
had bildirir
pirinç tokmakları ezici
kendinizi soyunup başkasını giydirir
eli ayağa dolaştırıp
yemeyi içmeyi şaşırtır
niye çaldığınızı unutturur
uzak akrabalara benzer
bazı kapılar

derme çatma öylesine
beceriksizce çakılmış çivilerle
yokluğa yoksulluğa hükmedercesine
açılıp kapanır hafif yelle
usulca iç kanatır
sahip olduklarınızdan utandırır
insanlığa benzer
bazı kapılar

çift kanatlı paslı tokalı
hayaletli masal bahçelere
demir perçinli gürültüyle açılır
kendiliğinden gıcırtıyla kapanır
cenaze törenlerini andırır
gizemli gecelere benzer
bazı kapılar

alçacık tek kişilik
eğilmeyene geçit vermez
loş odaları taş koridorlara bağlar
içerdekine saygı sundurur
yüz yüze girilir yüz yüze çıkılır
huşuyla konuşur
pirlere benzer
bazı kapılar

enine boyuna geniş
çimli çiçekli, merdivenli
çocuk sesleri, düğünler
kalabalık bayramlar, salıncaklı ağaçlar
verir paylaşır esirgemez
sini sini yüreklere açılır
dostlara benzer
bazı kapılar

tanımaz ilgilenmez mesafeli
asık suratlı güya şehirli
iyi gün kötü gün ayırmaz
bi tas çorba almaz, bi kolonya sunmaz
içine kapalı dertli
düşündürür durur
matematik problemine benzer
bazı kapılar

içe açılır kimi
kimi dışa
içten açılır kimi
kimi mecburiyetten
yüze kapanır
ardınızdan çarpılır
korur kollar gözetir
mahrem kaleleri savunur
ama illa ayırır
böler parçalar
taş
demir
tahta
altın
gümüş
pırlanta
insana benzer
bazı kapılar.