değişik bir çalışma yine ve çokk eskilere götürdü şiir.. anlatılan yaşanılan zorluklara çilelere usta kalemi yürekten kutlar saygılarımı bırakırım sayfasına...

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şeyler var der Atol Beyramoğlu
Yaşamın karanlık sularında
Pusulasız gemilerle giderken
farkında olmadan ne çok şey yaşarız
Bende sizi okurken çok şey öğreniyorum HOCAM
Emeğineze yüreğinize sağlık
Beğenerek okudum
Saygımla değerli kalem

hapishaneye görüşe gitmeyi konu edinmiş şiir

atlı-yaya arabanın olmadığı zamanlar

eski hayatın zorlukları
şimdilerde kim çeker bunca çileyi

hürmetlerimle

evet gittik eskilere
ne güzeldi o günler dedim çok güzel anlatımdı
saygılarımlasınız herdaim

farklı anlatımın güzelliğinde romandan bölümler şiire yansımış.
Hapishaneye bir yolculuk,orada yaşananlar ve duygu yüklü inanlar.
severek ve ilgiyle okundu şiir.
tebrikler üstadım.

çok güzel dizeler usta kalemini yürekten alkışlıyorum en içten sevgi ve saygılarımla

Bir Roman’da İzler-3: Görüş Günü

köy
gece
içinde
karanlığın
içinden evler
şafak aydınlığı
bacalar uzuyorken
kıpırdadı dünyaya
pencerede yıldız
kıpırtılardan
perdelere
ötünce
horoz
çil
yine sessizliğine tanla arınılan köyde
ortasından kapılar usulca açılınca
bir beygirin başında ışıklanırken sine
saçılınca oğlanı kızı anasınla bir

beygirin yükü ağır yorgan döşeği torba
oğlanı semerinden kızı arkaya bindi
çorba sarımsağınla köy içine tüterken
beygirin yedeğinde kime söyler yalanı

pıtırdayan sesleri köy dışına taşıdı
şafağın değdi yere gün çalığı yere dek
taşlı yola gülüşen çalısı çıtırdayan
yedek umuda sığar yolu yılan ölüsü

karakol penceresi güneşi yansıtıyor
durdular karşısına yolcularınla beygir
ısıtıyor güneşle sıkıntı bir olunca
altı göz bakar şimdi bakışmaya vurdular
*
beygir burun çalınca kuyruğunda gün düştü
güneş süngüden çıktı bulutlara geçiyor
umarsızlığı sorma bahtsızları seçiyor
mavi yeşil vızıldar sineklerde gelişti

kimdi benim oğlumu benden koparıp alan
kimse yok sesi de yok ince serviye benzer
ana yükünü sardı öfkesinde mi gezer
er anlamıştı söyler ötekindedir kalan

ana ali derdinde kocası da nerede
gözlerine yaş akar yolu geçene bakar
tepede yoksa sakar demirtaş’ına yakar

son yolunda buldular karakolun derede
hasan çavuşum kocam ali oğlum merkezde
senin de pıtır ismel yanıyor korlu gözde
*
bir
beygir
bir köpek
üç eşekle
dört kadın ekle
altı çocuk daha
on beş yürek otuz göz
durdular karakola a
dediler boşa mı dediler
altı kadın durdu kapı önü
önüne dam dokuz çocuğa soru
çıplak ayaklarından sabır çekerek
kocaman ellerinden kederin demetinden
çık çocukluğundan kıpırtılar unutulmuş mu
*
ne ağlayan ne gülen
cin gibi yol dökülen
büker beygir boynunu
ter tırnaktan sökülen

ağlayacak ağladı
ciğerinden dağladı
köpek boşuna havlar
yollarında bağladı

ağzını bıçak açmaz
gözüne sinek kaçmaz
saat dokuza gelir
görüşen gülüp saçmaz

soru sorgu teslim et
biter mi teslimiyet
tıktılar görücüyü
boğazındadır niyet

ozan efem acıdır
ekmek ihtiyacıdır
damın dişi içinde
gelenler aracıdır






Halı deseni işler gibi ne güzel süslenmiş dizeler keyif aldım okurken
Kaleminize yüreğinize sağlık üstadım haz aldım okurken
Kalemin daim olsun, ömrünüz e bereket hocam
Saygılar selamlar

beygir burun çalınca kuyruğunda gün düştü
güneş süngüden çıktı bulutlara geçiyor
umarsızlığı sorma bahtsızları seçiyor
mavi yeşil vızıldar sineklerde gelişti

kimdi benim oğlumu benden koparıp alan
kimse yok sesi de yok ince serviye benzer
ana yükünü sardı öfkesinde mi gezer
er anlamıştı söyler ötekindedir kalan

Yazan kaleme hisseden yüreye saygılar selamlar

sadece siir degil di sanki ressamin özenle süsledigi bir tabloydu saygilar selamlar yazan yürege sevgi ile siirle kalin ...

Yukardaki resim sanıyorum Balaban imzalı.

Roman şiiri yazarken şiirde sanki resim çizilmiş,
ayağımda toprak atmaya çalışırken, belle bir fotoğrafım var.
Onu resimleştirmeyi düşünüyorum. Elime bir fırçayı boyayı alabilsem.

tebrikler,güzeldi,öykü ve yazım şekliyle,

selâm ve saygılar..

son yolunda buldular karakolun derede
hasan çavuşum kocam ali oğlum merkezde
senin de pıtır ismel yanıyor korlu gözde
*
bir
beygir
bir köpek
üç eşekle
dört kadın ekle
altı çocuk daha
on beş yürek otuz göz
durdular karakola a
dediler boşa mı dediler
altı kadın durdu kapı önü
önüne dam dokuz çocuğa soru
çıplak ayaklarından sabır çekerek
kocaman ellerinden kederin demetinden
çık çocukluğundan kıpırtılar unutulmuş mu


Kırsal kesimde yaşayan insanlarımızın çilesi bitmez, hüzünlü bir yaşam hikayesiydi dert dolu. Çok güzel dile getirmişsiniz kendi tarzınızla, gülce ustamıza yürekten tebrikler, kaleminiz ve varlığınız daim olsun yaşamda, mutlu ve esen kalınız...


Selamlar saygımla

* * *

hocam çok çok tebrik ediyorum..saygılaımla...

Desen desen sayfaya bezenmiş şiiri kutlarım selamlar çok güzel bir eserdi yine...

Resim,şiir beni yıllar ötesine,köy yaşımına..tütün tarlaına götürdü..
Güzel anlatım kutladım selmalar