Eriyen ömrümün vakti doluyor,
Bir telaşı varki esen yel gibi.
Sensiz geçen her an azap veriyor,
Yar uzaktan seyrediyor el gibi.!

Yokluğunun her anını sayarım,
Vakti günü ay’ı yılı toplarım.
Acısını yüreğimde saklarım,
Kavrulurum bir deryada çöl gibi.!

Ömür bitti geldi hazan mevsimi,
Saçlarımdaki ak verdi dersimi.
Yazmaya güç yetmiyor ötesini,
Yazsam kaf dağına gider yol gibi.!

Ömrü veren can’ı geri istiyor,
Kara toprak yollarımı gözlüyor.
Bilmiyorki yar yolunu bekliyor,
Umudunu yitirmeyen can gibi.!

Ardın sıra koşturmaktan yorgunum,
Ne küskünüm nede yare dargınım.
Gelde sönsün yüreğimde yangınım,
Gelmez isen o da susar dil gibi.!

TİRYAKİ yem hasret gittikçe uzar,
Bilirim yazdıkça nazlı yar kızar.
Bende yaza yaza oldum behuzar,
Kalem kâğırt isyan eder ben gibi..!!

30 Eylül 2012
01.18
İstanbul