Neler vardı neler ah Hocam. Bugünse Anadolumuz bile bize çok görülüyor. Bir Kızıl Elmamız yok. Yerimizde saydıkça, hep birilerinin gerisinde kalıyoruz.

Umut olmasa hayat bir işe yaramaz. Ümit ediyorumki o haşmetli günler gene gelecektir.

Mevla kaleminize zeval vermesin Üstadım.

Selam ve dua ile...

ÖZGÜR BİR SES VARDI



ÖZGÜR BİR SES VARDI

Bir zamanlar elimde altın vardı elmas vardı
Yurt olarak Türkistan, Kıpçak, Balkan, Kafkas vardı.

Azan milletlere kırbaç mazlumlara bir ilaç
Derde devaydım damla değildi hem tas tas vardı.

“Baba” derdi kayserler hak hukuka ettik dikkat
Dünyayı adil yönetmeye bizde heves vardı.

Semarkandla Buhara oldular kardeş Ankara
Demir dağlar delmiştik kırılmış bir kafes vardı.

Kimlik sorunu mevcuttur gider kimliksiz kime
Türküm demek bir şereftir fikirde öz hassas vardı.

Kan ağlıyor Karabağ – kan ağlıyor Çeçenistan
Çıktığım yerde hâlâ kan bizde rahat nefes vardı.

Çok uzaktasın çok uzak arada dağlar çok ırak
Mehlika Sultan eder merak özgür bir ses vardı.

Kızıl Elma Türkte amaç, kurtuluş için başta taç
Sosyal barış insanlık mutlu olan bir his vardı.

Ressam Halil söz belli bir devlettik hem düzenli
Altaylardan Tunaya bizi bir eden hars vardı.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 08.01.2005



Yüreğine kalemine sağlık üstad güzel dizelerdi severek okudum haz aldım
Kalemin yüreğin daim olsun
Saygılar selamlar