0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
722
Okunma
bir ornan gibi yeşil
deniz gibi mavi
ve pir pınar gibisin
ne olursun ak içeme
sen olmadan ne mevsimler geçiyor ne aylar
tek başına yılları seyrediyorum bahtım da
ve demli bir acı içiyorum
uzun kış gecesi tenha yürek kaldırımında
yürüyorum
yalpalıya yalpalıya
gönlünde bir yer arıyorum
soğuklarda koyma beni
ben yüreğine konuk olayım
bir daha gitmiyecek gibi
gidecek yerim yokmuş gibi
yüreğin de sar beni
sar beni öyle alıştım ki o gözlerine
öyle alıştım ki dudağından çıkan sözlere
öyle alıştım ki saçlarına
saçın ile tutam tutam ört beni
bir daha açık yerim kalmasın
sen öyle doğalsın ki
bir orman gibi yeşil
bir deniz gibi mavi
ve bir pınar gibi
sar beni
sensiz birdaha doğmayayım.
irfan KÖKTEN
