İlk tanıştığımız günü
Hatırlıyormusun, bir Eylül ayı idi ?
Sararmış yapraklarıyla
Koca bir çınarı altında, el ele oturup
Sevgimizi paylaşmıştık
Geleçeğe hayel kurmuştuk...

Pembe düşlerimiz vardı
Kırmızı panjurlu evimiz
Ve;
İki çocuğumuz olaçaktı
İlkini sen; kız olsun istemiştin
Ve Ben;
Alnına bir buse kondurup
Kabul etmiştim ya
Hatırlıyormusun.....?

Kaç yıl geçti saymadım
Saymakta istemedim
Yine bir Eylül ayıydı
Ben, o çınarın altında
Oturduğumuz aynı masada Hayale dalıp
Geçmişi ve seni düşündüm...

Gezmeye gelmiştim sılama
Oturduğumuz o yerler
Bana o kadar yabancı geldiki,Düşünürken sıkıldım
Ne yalan söyleyeyim
Belki gelirsin diye saatlerce oturdum....

Bize çay getiren garson çoçuk vardı ya
Çok şirin çok sevecendi,
Hani Oğlumuz buna benzesin istemiştik ya
İşte o garson çocuk,bir bardak çay getirip
Yanıma oturdu...
İlkin tanıyamadık birbirimizi
O kocaman delikanlı olmuş
Bense ,saçları kırlaşmış
Orta yaşını geçmiş hafif göbekliyim
Yıllar öncesini konuştuk
Ve o tanıdı beni, hatırladı o günleri...

Seni sordum ona
Yıllar sonra bir kez görmüş seni
Yanında bir çocuk varmış
Oraya gitmişsin
Ve senden beni sormuş
O defteri kapattığını söyleyip ayrılmışsın oradan...

Oysa ben, ne ümitle gelmiştim oraya
Ümitlerim kırıldı, hüzün kapladı yüreğimi
Ama;
Mutlu olduğunu söylemişsin ya
Sevindim; gercekten mutluysan
Onun için ben, Eylül ayını hiç sevmem
Çünki, seni kayıp ettiğim aydır
Ve bundan sonrada hiç sevmeyeceğim
Bir tanem......


27 / 9 /012....141

IŞIK Mehmetali