15
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
2999
Okunma

Yakılmış Ve geç kalınmış bir aşk bizimkisi
Senin gözlerinde ki sevgi fer-i sönmüş
K ö r e l m i ş s i n
Benim yüreğimde ki sen ateş-i sönmüş
K ü l l e n m i ş i m
Artık Her mevsim kış bizim için
Gönlümüzde ne zaman çiçekler açmaya
Güller yapraklarını kocaman sermeye kalksa
Lap-a lap-a karlar yağıyor üzerine
B ü k ü l ü y o r d u k ALTINDA
İşte o an
Hiç yaşamadığımız soğuk mevsimleri
Yaşıyor
Ve
Üşüyorduk
Ellerimizi hohlayarak ısıtmaya
Bir-birimize sarılarak ısınmaya çalışsak-ta
H e p ü ş ü y o r d u k
Hüzün kapısı çaldığı günden beri
Soluklarımız tükenmeye yüz tuttu
Nefeslerimiz kesilmeye
Hayat son d/emlerini yaşamaya
Meylediyordu…
Gün gün içilen çay gibi
Parça parça koparılan n/an gibi
İçildikçe azalıyor,
yendikçe bitiyorduk..
ve..
ve aşka dair artıyorduk.
Ne zaman elimize bir roman alsak
Hüzün yoksa bile mısralarında
H ü z ü n l e n i y o r d u k
Ezberimizde hüzne dair çoğalıyorduk.
Ne zaman Gözlerimizin dolduğunu hissetsek
Bir arka sayfaya geçmeye üşeniyorduk
Gözlerimizde ki musluklar sonuna kadar açılırda
Sel basar gönül yatağımızı diye
K o r k u y o r d u k
Ve sonra ;
Haykıra hıçkıra yorulduğumuzu söylüyorduk
Sığınışlarımız sevgiye susamış kalan yanımız
Hafifçe kanıyordu içimize
Zaten sırtımıza yaslanarak dururken ayakta
Çok geçmese de
ikimizde düşmek üzereyken
S e n g i t t i n
Ne gözlerine çabalarımız
Ne de savaşlarımız geldi
Herşeyi yıktın v/iraneye çevirdin
Altına değil üzerimize çizgiler çektin
Bizi sildin sevdalıların sayfasından
Bizi tarihe yalanmış diye kazıdın
T I R N A K L A R I N L A
Şimdi ;
Ne sen sevebilirsin beni
Ne de ben eski ben olabilirim
İkimizde yarım kalmış bir şiiriz
Sonu hiç gelmeyecek
Ve üşümeye mahkumuz
Bitmiş aşkların baharında....
Şiirime Sesleriyle Hayat Veren DEĞERLİ DOSTUM EHLİKEY’F’e ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM
saygılarımla
yazar yalnız adam kalemi kırık mehmet aküzüm
5.0
100% (13)