Sen gözlerini kapatıp bu dünyadan giderken
Beni de istemeden olsa yanına almış olacaksın
Seni götürdüklerinde ardından baka kalacam
Bağıracam gitme diye
Ama sesim çıkmayacak
Beni işaret edip kim bu diye
Arkasından bu kadar feryat eden
Hiç kimse bilmeycek kim olduğumu
Bir ben biliyorum
Boğazımda düğümlenecek kelimeler
O benim..... O benim.. diye kesilecek sesim
Devamı gelmiycek kelimelerin
Hıçkırıklara karışacak kelimeler
O benim CANIM diye
Ama kimse duymayacak, senden başka
El üstündesin
Götürüyorlar seni
Ardından
Annen, baban, sevdiklerin ve sevenlerin
Senle geliyorlar
Senin sesin çınlayacak kulaklarımda
...... diye
Etrafıma baktığımda kimseyi göremiyeceğim
Bu hayalimin bir oyunu belki
Yaklaştı ayrılık vakti
Helallik isteyecek imam bizden senin için
Hakkım helaldir son nefesime kadar
Ey yar toprak kokuyorsun artık
Ben seni hiç göremiyecem
Sadece bendeki hayalinle yaşayacam
Sözlerin vardı;
Beni bırakmıyacaktın..
Beraber olacaktık..
Sen gidince
Her şey bitti benim için
Sesini duymamak
Kokunu içime çekememek
Senle sabahlara kadar sohbet etmemek
CANIM diyememek en içten
Yazdığın şiirleri senin sesinden duymamak
O kadar zor gelecek ki bana
Sen gidince her şey karanlığa bürünecek
Karanlık benim göz yaşlarımın sığınağı olacak..
Senin gidişinle aydınlık olan dünyam
Bir anda zifiri karanlığa bürünecek..