Sen miydin uğruna bunca geceyi feda ettiğim?
Sen miydin gururumu hiçe saydığım?

Gözlerinde ki giriftte kayboldum sanmıştım
Oysa tenhalığının ürkütücülüğü sarmış ruhumu…

Boş geçen gecelerin sabahlarında
Bulmadım ben seni
İnadına ilk aşkın heyecanı gibi
Gözlerini örtündüm üstüme…
Ama sen titreme nöbetlerine
Hapis ettin ellerimi…

Korktuğum geçmişin fırtınaları değildi
Geleceğin karmaşasıydı!
Biliyordum bir gün bir bahaneyle
Ardın sıra edeceğini
Yine de umutlanmak istedi
Pas tutmuş yüreğim!

Yerle bir edilmek istemedi,
Aşk da istemedi
Sadece bir gece ansızın
Geleceğini umdu!

Yanıldı!
Ya da yanıldık.
Olay felakete bağlandı
Sen masum, ben suçlu
Karar vicdana kaldı!

Adı hata oldu
Sonucu nefrete bağlandı
Şimdi fonda hüzzam bir şarkı
Sen dinle!
Benim türkülerim var,
Eşlik beklemeden yaşadığım
Yalnızlık türkülerim var!

Ama gerçek şu ki;
Sen korktun, kaçtın!
Banaysa ağırdı;
Umduklarımdan öte
Bulduklarımla yetinemezdim.
Kaybettim savaşsızca…
Öyle ya;
Herkese kaldırabileceği kadarı verilirdi…

Sözün sonu
Sükûtun devamı…
Aşk-ı firara yollar
Bu kez duy ve dinle!

Say ki ben hiç konuşmadım
Sen hiç duymadın!
Say ki ben söylemedim
Sen bilemedin!

Değmedin diyemiyor dilim,
Anla ki, sen güldün
Ben yandım!

Geçti, alıştım artık
Sormuyorum seni kendime.
Atlattım,
Rüyalarımda kimsesiz!
Bitti anlayacağın kutla zaferini...

Ama sanma ki yerini kimse alamaz,
Diyor ya şair;
Giderken ki kıymeti kadardır adamın yeri
İşte aynen öyle!
Mesele unutmak olsaydı,
Çoktan unuturdum…

S.N.D (05.04.12 22.22)