Düştü dalım, kolum kırık
Yine yıkıldım,
Büktün bileğimi
Ey felek..
Feleğinden bulasın
Buruldumsa içten içe
Hazır bahanesi,
Teselli oldur ki
Zaten hazandır mevsim..

Açarsa
Güz çiçeği aldan, mordan
Bil ki göç vaktidir kışlaya
O da kalır bir başına
Yani bencileyindir yayla
Issız, tenha..
İner dağın yörebinden
Sürüsü başında
Allı pullu yayla kızı..
Ki elma elmadır
Sunadır boyu..
Sarı keçisi,
Gövel oğlak mor koyunla meleşir..

Gittin gitmesine,
Sana derim sana
Sana derim Ahır Dağı
Sen ki
Dumanlı, karlı başınla
Kurdu kuşu saklarsın bağrında
Püren püren kokarsın,
Sarı sarısın baharın..
Yol veresin gidene,
Ricam olsun senden sana

Eksik etme
Kesme bereketin
Çukurova..
Durdukça Toros, Ahır Dağı, Binboğalar
Korkma kurumaz Ceyhan..
Fırat da öyle,
Sen de güzel ve cansın Harran
Adem’den beri..

Hep mi sancırım güz ağzı
Suçuktuğum ne
Yağmur da düşerse yakında
Dinle sen,
Farısana gönül
Dert dert üstüne..
Harman mı sandın yığıntıları
Oysa sığıntısın
Köhnede külhanda.

Arı darılmaz
Güle,
Ve gücenmez çiçeğe,
İncinmez yelden
Bilir boş beklediğini peteğin..
Bundandır
Hatrını sayması dikenin..
Hüner bal yapabilmekte çünki
Oysa küserse tavşan dağa
Olmaz haberi..
Kendinedir kederi.
Ve sabırla yontar rüzğar ulu kayayı
Acelesi yok..