20
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1952
Okunma

Bir yaprak daha savruldu,,
kurumuşların arasına düşüverdi.
Paramparça olmuştu.
Çatır çatır çatlıyordu.
Damarları gerilmiş,,
yeşermeye can atıyordu.
Ama rüzgar alıp götürüyordu,,
bir türlü canlanamıyor,,
gülemiyordu..
Yardım istercesine kıvranıyordu.
Yeşermek,, mutlu olmak,,
ve.... yaşamak istiyordu..
Ama br türlü beceremiyordu.
Rüzgar devam ediyordu savurmaya,,
çaresizce ağlıyor bir umut bekliyordu,,
beklediği umuda kavuşamıyordu..
Artık tükenmişti..
Yaprak sararıp solmuştu..
Ölmek istemiyordu..
Lakin yapacak bir şey yoktu.
Gittikçe yoruluyor,,
nefes alamıyordu...
Üzülüyordu,,
bir daha yeşeremeyecek,,
doğaya güzellikler veremeyecekti ..
Durgunlaştı ve derin bir nefes aldı..
Savruldu,, savruldu,, savruldu..
Sonra acı bir bekleyiş gerçekleşti..
Zalimce uçuran rüzgar,,
artık onu yormuştu..
Çok direnmişti ama,,
yaprak dalsız yapamadı..
Son bir kez daha dayanmak istedi,,
yine umutsuzdu, yalnız ve bitkindi..
Ağlayan gözlerle daldı,, daldı,,
sonra sessizce ayrıldı,,
o güzel mis kokan doğadan,,
sonbahardan ....
27/04/2009
02:45/pazartesi
YAZAN: ŞEBNEM ÖRS
5.0
100% (20)