Bir gurbet kuşunun, yürek derinliğinin, sesidir bu
Hiçe sayıp, kaale almamazlık, etme sakın olurmu
Bir görüp hemencecik, bağladım bütün umudumu
Oysa kendimce giderken, birden şaşırdım yolumu
Oldumu, ey benim gül yüzlüm, şimdi buda oldumu

UĞRAŞI EKMEĞiYLE AŞI
UMURSAMAZ YAZLA KIŞI
ELA GÖZLÜ KALEM KAŞI
UNUTTUNMU GURBET KUŞU

Bir gurbet kuşu da, artık dile geldi, ediyor kelâmı
Hadi söyle gülüm, bunca yapılanlar bana revamı
Onca çile olanca hüzün, tümden çıldırtıyor adamı
Bin kere çaldım, bir kez de açmadın, gönül kapını
Yaktın ey benim gül kokulum, şimdi yaktın canımı

KIRARTIP AĞARTTIK ŞU BAŞI
KIRKI ÇOKTAN DEViRDiK YAŞI
NEDiR NiYE BU SEVDA TELÂŞI
YORULDUNMU GURBET KUŞU

Bir gurbet kuşu, özlem hasret içinde, kaldı burada
Ben keza düşmüşümde, eğlenceyim O oyunlarda
Söyle gülüm, şimdi mesut bahtiyarmısın oralarda
Gökler boşaldı bağrıma, ıslansamda yağmurlarda
Kordayım ey benim gül bakışlım, ateşin korlarında

HASRETLiK ZOR GÜL DURUŞLUM;
YANIYORUM O SEVDANLA !

YAŞAMAK ZOR GÜL SEVDALIM;
KALAKALDIM BU DiYARDA !

Gurbetten Bir CAN ! / Gizemlikartal