Kaldırımları sever yalnızlığım
Sessiz ve karanlık
Yankılanır çığlığı ıslak sokaklarda
Dibine vurur isyanın,
Kan revan,bıçak sırtı
Uykular kaçak
Yaralı ve suçlu...

Belirsiz akıbetinin peşinde yüreğim
Yakalanıp hunharca katledilmiş savdalarda
Öncesi yok vurgunların ve sonrası,
Yavaş yavaş terkedilirken
Kaderine bu sokaklar
Ben hep aynı kaldırımda
Yine aynı yalnızlığı sırtlanıp
Akıbetimi bekleyeceğim...

Sırlarım zincirli
İki dudak arası
Ha duyuldu,ha duyulacak herbiri,
Sabahlara eziyet ederken gece
Ben sevineceğim karanlıkta oluşuma
Gölgemden uzak
Kıvrılıp ağladığım o soğuk kaldırımlarda...

Kaldırımları sever yalnızlığım
Aciz bir çocuk gibi
Oyuncağını kaybetmiş
Gözleri yaşlı,
Hüzün cephelerinde ürkek bir çocuk
Sevinçlere boğulurken yansımaları
Avuç içi kadar huzura hasret sureti...



23:46___10.09.12