Terkedilmiş şehrimde,tek başıma viraneyim
Dövünmeler boşuna,ne için direneyim,

Ne hayallerim kaldı
Ne mazimde anılar
Ne vuslatlarım gerçek
Ne yarınımdan eminim...

Ölüm kokuyor odam,nefesimde iç çekişler
Azapta birer birer,derinden serzenişler,

Ne adımı hatırlarım
Ne sevabım,günahım
Ne sabrım var dayanmaya
Ne tövbesiz geçişler...

Zararı yok beklemenin,verilecek son nefesi
Hangi uğurda taşıdımsa,gönlümü saran kafesi,

Ne pişmanlığım geçti
Ne isyanlarım dindi
Ne fırsatlarım oldu
Ne körelttim şu nefsi...

Ben yalanların koynunda,kimliği meçhûl yattım
Müebbettim en ağırından,şeytan’a bile çattım,

Ne gölgem peşimde artık
Ne dostlar yanıbaşımda
Ne tutunacak dalım var
Ne buna imkan yarattım...

Ben bu şehrin serserisi,azılı zanlısıyım
Kaderle bozuk aramız,ebedii kanlısıyım,

Ne ona meydan okurum
Ne suça davet ederim
Ne vazgeçerim öfkemden
Ne barış yanlısıyım...

00:33___25.08.12