dönence/en fazla içimde ölürsün...

nasılsa yokluk,rehin bırakılıyor kalana
kalan,gidene denk neyi varsa susuyor
ve susmak,inceltiyor her yarayı
ve susmak,bakmak oluyor gidemediğin heryere
kim tutuklanmış yalnızlıktan?
gizin içine gizlenen kim?
söyle beni nerene sakladın?
ki bu kadar sokaktayım
en fazla içimde ölürsün
karla karışık yağarsın yara bereme
karmakarışık kalırsın cinnet şeridinde
kaldırımların kaldıramadığı herneyse işte
bulamadığın her ne varsa büyük yıkımların izinde
sana borcum olsun,hiç yazılmayacak bi şiirin içinde
en fazla içimde ölürsün
yanağında yanar avucum
avucumda imlası bozuk bir şiir kalır
gözlerinin namlusu döner,yakar kirpiklerimi
kulağımda bir tepenin rüzgarı uğuldar
gırtlağıma kadar aşka batarım
yeteri yok,eksiği fazla
neyin kaldı eskilerden arta
içeri doğru kapanan bir kapıydın
saçlarından geçtim önce ve kendimden öylece
neyim yoksa var bildim
eğildim,eksildim,eridim...
bir seni bitiremedim
söyle,hangi rüzgarlara sattın da saçlarını uğultusuna tutunamadın
ömürden nefes çalarak ne kadar yaşarsa insan,öyle yaşadım gözlerini
tenimde itiş kakış...
cebimde depremlerin esrarlı gece ayinleri,volkanik şiirler...
usul usul giymedim mi sözlerini?
yalnızlığın tiradını kapamadım mı her sefer?
sensizlik seni anmaktı en çok
vazgeçmeler vazgeçmekten vazgeçti
söyle saçlarında öldüğüm,
bir geri gidiş kaç günde gelirdi
en fazla içimde ölürsün
cesedini sürüklerim gittiğim her yere
tenimin yırtıldığı yerden mi girdin içeri
açar gibi yaparak açık bir kapıyı,beni ikiye böldün
hadi içimi kendine aldın da
beni nerde bıraktın?
hangisini seçerdin benim için ve hangisinden vazgeçerdin kendin için?
ben yarama çoktaan sen bastım
yaşım kadar gencim
adın "çabuk" diye geçti
ardımda aç köpekleri bırakarak ezberinden geçtim
hızla biten aşk şarkılarından geçtim
senden birşey eksiltmeden sana çok şey bırakmaktı aşk,bildim
biz dalkavuk bir aydınlığın yerine onurlu bir karanlığı seçtik
ve bir öyküden ağlarcasına geçtik
cesurduk,çünkü kendimizi kendi düşlerimizden kovacak kadar ömrümüze yüz çevirmiş iki masalcıydık
gerisi hiçlik,gerisi yokluk...
sensizliğin anlattığı ne vardı senden başka?
bir hayatın tüm yanılgılarını saçlarında çözdüm
şimdi beni hangi yanımdan susacaksın
sessizlik de bir dildir,çoğul susulur,pusulur...
şimdi beni hangi yanımdan kusacaksın
yıkık şehrimin izbesi,
en fazla içimde ölürsün
en çok gözlerime gömülürsün
gözlerimi kaparım,vasiyetimi yazarım...

olcyşmşk...