bir kumaşlık pay bıraktım
bedenim ile ruhum arasında
simetrik yapışkan dudağımdaki doku
öykünüyor kırmızı rujun can yakıcılığına
oysa ki yakışmıyor asal renkler
kariyerime
yaşıma ,
hayat görüşüme
inadına sürüyorum….
belli, belirsiz

ondandır belki yabaniliğim
ve ondandır belki
tıpkı şiirlerimde ki dizeler gibi
dizi dizi dizilmesi lokmaların boğazıma


Gittikçe irtifa kaybediyorum
geçmiş ile gelecek asında
ruhumun hegemonyasını
tanımıyor bedenim
ruhum yabancı
bedenimin dünyasına
benli, bensiz

ondandır belki yalnızlığım
ve ondandır belki
tıpkı hazan yaprakları gibi
sıra sıra umutlarımın savrulup gitmeleri

aşk ardak yürekleri temize çekmek
hilkatli hakikati bulamamakta olsa aramaktır

sonrası

kendi yarattığın
kendi kazdığın dipsiz kuyulara bakmak da olsa
kaygısızca sevebilmektir

ben ben olsam

bu kadar bedbaht belki de olmayacağım

ben olabilmek aydınlıktır
aydınlığı arkasına alıp karanlıkla yatan
eline ne aldınsa kurutan kimdir?