Doğamız sallandı, evler yıkıldı
Çoluk çocuk hep sokağa döküldü
Evsiz barksızların boynu büküldü
Van da kar yağıyor yüreğim üşür

Doğa isyan etti, yıktı her yanı
Ayırdı bizlerden yüzlerce canı
Devrildi evlerin yüzde doksanı
Van da kar yağıyor yüreğim üşür

Nerede adalet, nerde kaldı ak
Rezalet diz boyu, vicdan varsa bak
Çocuklar çorapsız ayağı çıplak
Van da kar yağıyor yüreğim üşür

Çadır, battaniye yetersiz burda
Yakmaya soba yok olmuşlar hurda
Soğuk kış bastırdı insanlar zorda
Van da kar yağıyor yüreğim üşür

Kalmamış insanlık bozulmuş niyet
İncitici sözle eder eziyet
Göçükte mi kaldı? Nerde bu devlet
Van da kar yağıyor yüreğim üşür

Burda insanlığın dönüm noktası
Haniya bunlardı insanın hası
Her taraf diz boyu çamur deryası
Van da kar yağıyor yüreğim üşür

Komünist Ozanım insan ayırmaz
Birin koyup ötekini kayırmaz
Beyler çok konuşmak karın doyurmaz
Van da kar yağıyor yüreğim üşür

Komünist ozan
09 Kasım 2011
Bu şiirimin ayağı Düzce yerel haberden Ayhan Ongun’un yazısının başlığından alınmıştır. Kendisine teşekkür ederim.