2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
942
Okunma
Sabahın erken saatinde, uykuyla uyanıklık arasında, eşim fırtınadan dolayı tenis rezervasyonumuzu iptal ederken aklıma gelen bir şiir. İnsan aklının nasıl (ve niye) çalıştığı beni hala hayretlere düşürüyor.
Savaş biraz daha sürseydi
Borda olacaktı Fizangül zırhlısına.
Kısmet değilmiş, olamadı.
Ateşkes kaderin de önünü kesince
Bahtı tencere olmaktan açıldı.
Ortahalli bir mutfakta,
Kıl aldırmadan burnundan,
Israrlıcıdır tabakların
Kendisine amiral demesine.
Biraz daha sürseydi savaş,
Selam duracaktınız karşımda,
Der durur da;
Savaş bu, sürmedi işte.
Hiç güvenilinir mi savaşa?
5.0
100% (4)
Cevap Yaz