21
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1852
Okunma
Dünya bir sınavdır çabalamalı,
Hayat karnemizde hep on olmalı,
Lakin sıfırlardan kurtulamadık,
Nereden nasıl bir torpil bulmalı?
Bir şair arkadaşın şiirine yorum yazarken bu dörtlük döküldü dilimden. Ve daha önce yazdığım, Hayat sınıfı adlı şiirim geldi aklıma. Eski defterlerden bulup çıkardım ve ekledim bu gece bu şiiri. O şair arkadaşa da söz verdim (bu şiiri kısaca anlatıp) ekleyeceğime. O arkadaşa ve tüm şiir dostlarıma armağan ediyorum.
Kimseyi kıramayıp, gönlümüzü kırmışız
Susturup dilimizi, arsızlığa vurmuşuz
Sözde iyimseriz ya.... Hayırlara yormuşuz!...
Yine de karnemizde neden hep sıfır dolu?
Şu hayat sınıfını geçmenin yok mu yolu?
Nice fırtınalarda çaresiz savrulmuşuz
Ateş saçan gözlerde, yanmışız, kavrulmuşuz
Taş basıp bağrımıza, boyun büküp durmuşuz!...
Yine de karnemizde neden hep sıfır dolu?
Şu hayat sınıfını geçmenin yok mu yolu?...
Kusulan zehirleri sinemize çekmişiz
Sabır tohumlarını gönlümüze ekmişiz
Yüzmeyi unutmuşuz, batmış dibe çökmüşüz
Yine de karnemizde neden hep sıfır dolu?
Şu hayat sınıfını geçmenin yok mu yolu?...
SU KILICI