Çok muhteşem bir çalışma olmuş bu şiirinizde. Tekrar tekrar okudum, anlayamamaktan değil, harikulade gerçekçi oluşundan,içinde yaşadığımız ortamı, binbir olumsuzluğu, en berrak aynadan daha berrak yansıttığından; sonuç olarak kendimi buldum adeta bu çok anlamlı mesajları kapsayıp sunan şiirinizde.
Bu yazdıklarınızı duyup hissetmek son derece normal. Bütün bunları ötelemek, her taraf güllük gülüstanlıkmış gibi duyarsız yaşamak ve davranmak anomaldir. Bu anormallik kapkara bir çadır gibi gerilmiş Türk toplumunun üzerine. Başına geleceklerden habersiz, kurbanlık birer koyun gibi bekleyenler sayılamayacak kadar çoğaldı. Bu yalnız Eylül vurgunu değildir; her mevsim mizacının gereğini yapar, kainat yaratılıp, kurulduğundanberi bu böyledir; ama biz insanların içinde bulunduğumuz şey çok daha başkadır, insan aymazlığıdır, bireysel düşüncenin yıkıntılarıdır, insanda varolaması gereken cesaretin yokolması halidir, kaderciliği, kula - kulluğu kabullenmedir, insanın her seviyede ve çok aşırı dozlarda düzey kaybetmesidir, üstüne üstlük bütü bunlara rağmen, telaffi edilemez bir farkındasızlık halini kanıksayıp yaşamaktır.

Olsa bile tek başına bir KUA rahatsızlığı insanı böyle düşündürmez. Yoksa, duyarlı olmanın, aşırı hassasiyetin, insan olarak vicdan muhasebesi yapmanın tezahürleri ile mi eşleşti KUA.
Normal duygular taşıyan insanlar, bu günlerde yerlerinden duramaz, hiç bir kaba sığmaz, evet müthiş kalabalıklar içinde yapaalnız gezip dolaşır. onun neler çektiğini, nasıl yaşadığını, söyleyip anlattıklarını duyarsız ve kaygısız insanlar anlamazlar.

Anormallikleri, anormal insan yığınlarını şu günlerde çokça görürür olduğumuzdan normal bir insan bulup konuştuğumuzda sevincimiz, güvenimiz ve cesaretimiz adeta göklere çıkıyor, kendimizi buluyor, yaşadığımızı hissediyor, yaşamın tadını alıyor, onun için her konu ve koşulda mücadele etmenin son derece gerekli olduğunu ancak kavrayabiliyoruz.

Esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlayıp kutluyorum değerli kardeşim ve sevgili adaşımız SENİ.
Kemal Polat