/Ayyıldızı süt beyaz, kumaşı al bayrağım
Dünya durdukça inme, göklerde kal bayrağım/


Var mı dünya üstünde böyle başka bir âlem
Bu öyle bir bayrak ki onu çizmedi kalem
Rengini kendi aldı, şekli kendi oluştu
Cephede yiğit kanı bir çukura doluştu
Önce ayın ışığı vurdu şehit kanına
Sonra bir yıldız düştü o hilâlin yanına
O gece ay ve yıldız karanlıkları boğdu
Türkün şanlı bayrağı işte orada doğdu

Nerde dalgalanırsa orası yurttur bize
Dinde kılavuz Kur’an, yolda boz kurttur bize
Türk insanı bağlıdır bayrağına derinden
Uzanan eli kırar, başı alır yerinden
Her yer onla süslüdür, iller, köyler, bucaklar
Şehit olan Mehmedi ilk önce o kucaklar
Her Türk bayrak uğruna geçer kendi canından
Ne yurda düşman sokar, ne geçirir yanından

Nice cenk meydanında yaşanırken curcuna
Kahramanca dikildi kaç kalenin burcuna
Kimse boşu boşuna vurulmasın, vurmasın
Kimse heveslenmesin, kimse hayâl kurmasın
Ay ve yıldızın şavkı yeryüzüne vurdukça
Yâni kıyâmete dek, yâni dünya durdukça
Türk milletini kimse korkutup sindiremez
Albayrağı göklerden hiç kimse indiremez.


16eylülikibin12.


.