2
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1182
Okunma
Bir bebek doğduğu an irkildi, çığlık attı ağladı
Kulağına gelen patlama ve uğultularla
Dünya kıyamda herkes birbirine bakıyor
Dehşet bu kıyamet, işte bu alametti
Ekmek parasını silahlara verdiler
Para insanları birbirlerine oyuncak etti
Ekmek derdi yerine silah derdine düştüler
Sanki can boğazdan değil silahla kurtarılacaktı
Dünyaya sığmayanlar başka dünya arar oldu
Kim bilir bu kâinatta kaç dünya böyle kayboldu
Günaha bulanan eller merhametten aciz
Kanadı kırık bir kuş savaşın anlamsızlığını haykırıyordu
Oysa sarmaşık ağaca dolanır yaşamak için
Arılar gibi birbirine tutunup karıncalar gibi yaşanır
Öyle bir dünya bırakıyoruz ki geriye cehenneme hacet yok
Oysa o bebekler daha gülecek oynayacaktı
Mustafa bertan
Şiirin sahibi
Cevap Yaz