13
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
2113
Okunma
Küçük bir kasabada otururdum,
Yolları taştan, sokakları ağlayan.
Soğuk keskin; Bir havası,
Çok rüzgarlı
Biraz fakirdim; bir kaç metelik.
Biraz yakacak odun, bir çuval un
Tuhaf bir gün,gökyüzü aglıyor,
Her yerde koşuşan askerler.
Neredesin,neredeyim,
Bir sınıfta hapisteyim.
Hayallerimin peşinde koşmaktan,
Ne azar işitmek,
Ne işkence görmek,
Ne de boyun bükmek,
Yıpratmadı.
Kaç kişi gelip geçer, Buralardan,
Bu yorgun sokaktan ?
Kaçının yüzü solgun?
Kaçı aklını kaçırmış?
Koşuşturur bulamaz yolunu
Bir damla karanlıkta.
Haykıramaz .
Gölgesi ağlar sessizce.
Kendini tanıyamaz
5.0
100% (12)
Cevap Yaz
