YORGUN GÖZLERİM…





Kirpiğin kaşına değdiğinde
Ben aradaki mesafede ezildin gecenin zemherisin de
Sensizliğimi bir yudum kadehte öldürüyorum
Yorgun gözlerimin içinde sen yaşıyorsun

Umut ediyorum haykırışımın her anında
Alevden gömlek giydirdim bedenime
Yakan sen oluyorsun yanan ben
Yorgun gözlerimle seni yaşıyorum

Cennetin cehennemin arasında bir yerdeyim
Ne yerdeyim ne gökteyim
Bildiğim tek şey senin güzel yüreğindeyim
Yorgun düşmüyor gözlerim yoluna barkken

Gözlerim kapıda gireceğin anı bekliyorum
Ben bekledikçe saçlarıma aklar ekliyorum
Gelmiyorsun umudumu yitirmeme izin vermiyorsun
Ben yorgun gözlerimle direniyorum geleceğin yola

Seni bir okyanusun derinliklerinde
Bir dalganın kayaları okşarken tenime düşen
Bir zere suda saklıyorum
Yorgun gözlerimden dökülen her damlada sana hasret gidiyorum

Biliyorum bir gün çalacaksın yorgun gözlerle baktığım kapımı
Bir gün o kapıdan bir merhaban değecek kulaklarıma yüreğime
Hadi gel de yorgun bedenime
Yorgun gözlerim teslim olmadan…


_____________________Kutluyorum değerli kalemi güzel bir hasret eseri okudum selam olsun yazan ve yazdıran yüreğe saygılarımı bıraktım...