Ne açıkta kaldın ne de aç yattın,
Yoktan anlamadın hep keyif çattın,
Sofradan artanı hep çöpe attın,
Üflemek püflemek neyine senin?

Ayağın kalıpta topuk bir karış,
Yarım elbisede asortik duruş,
Milyara alırsın etmez yüz kuruş,
Üflemek püflemek neyine senin?

İşin nedir senin kendin bilmezsin?
Ekmek kaç paradır sorup almazsın?
Tercihin markadır fiyat sormazsın,
Üflemek püflemek neyine senin?

Asarsın işini sohbet çok koyu,
Bilgelik taslarsın hata diz boyu,
Sen kimlerden aldın böyle bir huyu?
Üflemek püflemek neyine senin?

Ne haberin vardır olup bitenden,
Ne minnetin olur ölüp gidenden,
Ne de vatanına gözün dikenden,
Üflemek püflemek neyine senin?

Unutuldu artık büyüğe saygı,
Namusla yaşanan masumca duygu,
İman korkusuyla vicdani kaygı,
Gereksiz püflemek neyine senin?

Abdullah Aytekin Kasım 2007