Takas

Gülüyordu gözlerin
sen dergini
bir de topunu verdin
çekingen ürkek
tereddütler içinde

sordum ne yapacağım dedim
oynarsın dedin
çocuk masumiyetinle

aldığın bir şey karşılığında
takas ettik yüreğimizdekileri

oysa sevgiydi paylaştığımız
senin o masum çocuk gözlerinde
benim çocukluğumun yalnızlığının
göz yaşları var
nerden bileceksin


bütün özlemlerini anlat bana
özgürlüklerini kendine sakla

gözlerinle aramızdaki o yolda
bana vereceğin
ara sıra
yola çıkardığın bakışların
aldım kabul ettim çocuk

şimdi gez dolaş coş
zaman öylesine deli ki
ve öylesine sarhoş

geriye dönecek mecal mi var
ama
ben gidip de çok gerilere
senin bebekliğine
yatağında uyuyamadığın
yalnız gecelerine

her fırsatta gelip
sileceğim gözyaşlarını
ve şimdi sıcağı sıcağına
şiirimi sana okuduğumda
sen abi abi gülümseyeceksin

ben de
alacağım yanağından ödünç bir makas
senin masum sevgine
tüm ömrüm takas

10/Kasım/2008/Ankara

Yüksel Nimet Apel