Akıl kör kuyularda,sineye
Bir çizik atıyor gözyaşıyla
Ruhumuzun yaralı kıyılarına
Yağıyor ,yağsın yıldızlar odalarımıza

Helalleştik çocukluğumuzla
Bir günebakanın altında

İflah olmaz
Yangın yeri annemin yüreği
Yeter ağlama !
Bak geçiliyor bu şehrin ihanet kokan sokaklarından
Kentsel dönüşümde kaybedecek artık kardeş kardeşi
Özgeçmişler artık kayıtsız
Yalanın değdiği insan eti gayesiz
Tek değişmeyen
Denizin tuzu Anne

Tevekkül ve teslimiyetle
Gamla söyleştik hiç’liğimizle
Bir adıma bin adımla
Bin cefaya bir cefayla
Tüy tanesi kadar etmez kendisizliğimizle
İzledik, çekip giden yarımızı,yarınlarımızı

Ham ve cılızdı iç sesimiz
Hayat öksüzlüğümüzü emzirdikçe
Dışsal çoğunluğa yenilip
Susa teslim olduk.
Susadıkça, sustuk
Susturulduk
Yandık, yanıldık

Oysa ,
Serçelerin saçaklarında uyuduğu evlerde büyümüştük.


Nur GÖREN

9/9/12