“..DENİZ,KADINLAR GİBİ..” ymiş.
YA DA ” KADIN ,DENİZLER GİBİ..” ymiş.
—————————————
Kâh kavuşmak,kâh ayrılık..Küskün AŞIK’lar misali,
Bir çelişki yumağıdır,Deniz’in Kum’ la visali…

Sabahın serinliğinde,Öğlen kızgın sıcağında
Oynaşıyorlar gibidir,birbirinin kucağında…

Dalgacıklar koşup-gelir,işveli sevgili gibi;
Ba’zan bir kıpırtı çıkmaz,görünür suların dibi…

Birden azgınlaşır ba’zan, !..Zaptedilmez ihtirastır !..
KARADUL gibi saldırır,ne hayatlar,CAN’lar alır !..

Ba’zan,YARATAN’a mutî, mütedeyyin KUL’lar gibi;
Koynuna tüm girenleri şefkât ile kollar gibi..

Sahilin sıcak kum’una sere-serpe uzanışın,
Hayatıma anlam katar,serin suya atlayışın…

İkindi üzeri Güneş,dalgacıklarla oynaşır;
Öğle vakitlerinde Kum,terli bedenle kaynaşır…

CAN’a hayat iksiridir,ömre bedel tebessümün,
Denizin ışıltıları gibi şahane gülüşün…

Yaralı gönlüme şifâ,kum üstünde yürüyüşün..
Kuğuları kıskandırır,sulardaki süzülüşün…

ÖLÜM,kaçınılmaz Kader..YARATAN’dan tek dileğim,
Kudurmuş dalgalarınla bırak, koynunda öleyim.!..

Coşku ya da sükûnet mi?..Çelişkiler yaşıyorum..
Değişik arzularıma,ba’zan,ben de şaşıyorum..

Ne azgın dalgalaında, ,ne kudurmuş denizinde,
Gül yüzüne baka-baka, ölmek isterim dizinde !..

—Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK..08.07.2011
*