Yeryüzüne halife kıldık derken ayetim
Omuzlarımda hassas yük de buldum kendimi
Amentü billâh dedim imandır hidayetim
Kimim kimsem yok derken tek de buldum kendimi

Bir beşerin peşinde per perişan dolaştım
Bazen ayıptır diye nefsim ile dalaştım
Adı henüz muamma bir belaya bulaştım
Avcı iken av oldum ok da buldum kendimi

Sevgi kutsal dediler nefsim egitilirken
Acılarla yoğruldum sevdam ögütülürken
Kimler saklanmış bilmem dertler dağıtılırken
Şikâyet değil lakin çok da buldum kendimi

Mana maharetiyle maddeden sıyrılınca
Öz değil yüze dönük söz diyen kayrılınca
Şükür dedim rabbime cahilden ayrılınca
Asilden olmasam da ek de buldum kendimi

Hak nazargahi diye onca gönüle daldım
Sahip çıkan yok diye tüm sevgileri çaldım
Kati yüksekden düşüp alçaldıkça alçaldım
Kaybolurken benliğim yok da buldum kendimi

Hazan öze döndükçe dile düştüm söylendim
Derdin yettiği yerde mey hanede meylendim
bataklığın içinde ker/hane de eylendim
Var sen de kafanı yor hak da buldum kendimi

Buldum Kendimi, adlı şiirimi aliye uyanık hanım efendinin ifşa eyleme adlı şiirinden etkileneren yazmışımdır aynı zaman da kendisinin de izni alınmıştır teşekkür ederim aliye hanım sevgilerimle kardeşin hazani