4
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1521
Okunma
İntihar düşlerimde sessiz bir uyku
Uykumun köşesinde gri bir gölge taş susuz kalmış
huzursuzum kaç gecedir karanlıkta bir ıslık
ter içinde ıslanmış sıska bir çocuk "anne" diye ağlıyor gözlerinde
cennet avuçlarında minik dua, duaya hazırlanan bir veda
vedaların anlamını bilen soğuk matem...matemin yüzünde kan revan sitem
kahrolası yine toprak inliyor ağrılarını dizinden söküyor gece
yer gök ağlıyor ve yağmurlar yıkanıyor bulutun yüzünde
kırmızı kanatları açık, kır çiçeği gibi
tazecik bedenleri örtüp uzaklaşıyor rüzgarlar tutuluyor güneşe
...
sessizlik düşüyor ansızın ah feryatları kapılıyor
düş üstünde gezegenlere asılan milyonlarca toz toprak savrulurken
"anne! "diyor çocuk, ben öldüm mü yoksa doğdum mu binlerce kere yeniden.
Nurcan TALAY
07.09.2012
14:20
5.0
100% (4)
Cevap Yaz