büyüdün ya
herşey bir başka renge büründü birden
keşke hiç büyümeseydim dediydim bende bir zaman
sevgi ve saygıyla

İlerleyen zaman mı yoksa büyüyen
ben mi;
herseyi böyle değiştirebilen ?..

Zaman kendi özelliğini yetiremez,o süreçte insanoğlunun gaddarlığı yüzünde istenmeyen olayların oluşması,seni,beni ve diğerlerini büyütür farkında olmadan...
------------------------


Çocuktum..
Herşeye gülünmesi gerekirdi sanki..
En büyük eğlencem gökkuşağını görmekti,
masmavi gökte..
Tokamın kaybolması en büyük derdim,
küçücük bedenime..
Elbisemin kirlenmesi korkumdu,
annemden..
Sanki herkes çok iyiydi..
Palyaço gibi sevimlilerdi,gözümde
Kimse ağlamama dayanamazdı
Küçük ben’in..
Gözyaşlarım yüzümün küçüklüğünden
Faydalanarak hemen akardı yanağımdan;
Rengarenk elbiseme..
Sonra gamzelerimi ortaya çıkaran
Çikolatayı getirirlerdi yardıma..
Hiçbir sıkıntım kalmamıştı-kalmazdı..
Çok mutluydum..
Dedim ya;Çocuktum işte !

Şimdiyse hersey çok değişti Tatlı Kız . . .

Yaşamdır tutarlılıklarıyla,gam ve kederleriyle doludur..
Mutlu olan,kendi güzellikleriyle yaşıyorsa geriye dönüşü olmamalıdır.
Bazan insan kendisini olduğu yaşta kendini kabullenemez
Sanki yeniden doğar gibi düşünür
Yaşarken yaptığı hatalarıyla ıstırabını çeker..
Ne yazık ki ömür geriye dönmüyor...
Çünkü yaşam çok kısadır bilmediğimiz için
Çocuk ruhu ile yaşamakta güzel
Ah bir olabilseydik...

Kutlarım bu harika şiiri
Sevgi ve selamlarımla can dostum...

bizim şiirlerimiz sanki karşılıklı anlaşmışlar bugün:))

ikisi de hüzün,ikisi de geçmişe özlem..hakkaten ya,ne kolaydı hayat o zmanlar..çok büyük dertlerim olduğunu düşünürdüm,büyükler de anlamazlar gibi gelirdi hep.. :) meğer onlar anlıyormuş da,ben bunu hiç anlayamamışım:((

sevgiler...

Duvarlarımızdan yüreğimize sıçrayan kıymıklarla bir duruşun resmini saplarız yaşama, sevda yolundaki varsıl hükümlerimizin çileli mahkemelerinde iki dudak arasından dökülecek sabrımızı sınamak için. Her buluşmanın kandilini rüzgar okşar ve her aşk kendi sınırlarını çizerek arşı kucaklar...
Tebrikler...

Tebrik ederim cnm bnm keşke hep cocuk kalsak yada cocuk duygularımızı büyültmeseler :))

Değerli şairem,şiiriniz çok güzel,çocuk kalabilmek mümkün değil,büyüyoruz..ve hayat zorlaşıyor hepimize..çocuk ruhumuzu gönlümüzde yaşatabilmek umudu diliyorum...sevgi ve saygılar

BU KADARMI GÜZEL ANLATILIR ÇOCUKLUK HARİKA HAYRAN KALDIM BEN BU ŞİİR UĞURBÖCEĞİ ALMALI ÇOK ÇOK GÜZEL ALKIŞLIYORUM ŞİİRİ VE SENİ HELAL ŞİİR KARDEŞİM SANA CİDDEN SÜPERDİ *

Çocukken yalnız Çok dayak yerdim :) özledim mi özledim de ya :)

HERKESTE VAR BU ÇOCUKLUK HASRETİ...

NOLUYO YAV:))

BENDE BÜYÜMESEMMİ ACABA...BABAM YİNE BANA MASAL ANLATSA...AKLIM BİR KARIŞ OLSA HAYALDEN...

ŞİİRİN ÇOK GÜZELDİ KARDEŞİM...İLK GELİŞİM...AMA SON GELİŞİM OLMAYACAK EMİNİM...

SAYGILARIMDA SEVGİMDE VE DUAMDASIN...

ŞAİR-İ SİNEM-İ GÜZEL(Perizer...)
SİNEM ÖZAŞGIN..

Küçüktü dertlerimiz de tıpkı kendimiz gibi... Bebeğimizi kaybeder ağlardık, tokamız kırılırdı yas tutardık. Belki de biraz şımarıklığımızdan yapardık... Keşke şimdi de dertlerimiz bu kadar küçük olsa... Büyümek hayata dair her şeyin büyümesi demek... Hayallerin, acıların, dertlerin... Büyümek çocukluğun masumiyetini istemeden kaybetme demek... Biz yine de, yine de çocuk saflığıyla kalalım.

Tebrikler...