Kaybolmuşluğum tüm zamanlarda şimdi.
Her adım ayrılık ve her köşe başı yalnızlıkla boğuşuyor..
Gece bölünüyor,sen ve ben birer birer düşüyoruz gri kaldırımlara.
Ardında bıraktığın hiçbir ize rastlamıyor ellerim..ellerim küçülüyor.
Gözlerim artık benzetemiyor kimseyi sana.
Ve yokluğunda dudaklarımın tadı değişmedi hiç,
Hiç bir ton farkı da yok ya da herhangi bir çizgi de eklenmedi,o vazgeçemediğin dudaklara..
Sen yoksun ve ben artık sevmiyorum,sevemiyorum bu şehri.
Uçurum kenarlarında açan hiç bir gelinciğe rastlamadım hala..
Hani şu rüzgara inat-saçlarımı dağıtan ellerini yüzüme mecbur kılan rüzgara-inat başını dimdik tutan..
Ama dalından kopardığında birbirinden kaçar gibi dağılan..
Rastlayamadım..
Sevdim seni..
Korkuların,kuşkuların gölgesinden sıyrılıp geldiği tebessümünle boğduğumda kendimi..
Sevdim .
Gülüşün yakarken gecenin bu kahrolası sessizliğinde,yüreğimi ’sen’ işgalinden kurtaramadım yine .


Ailive *