sen ah sen benim gökyüzümsün
ben bulutlarında saklı damla yağmurum

özlemler birikirde yüreğime
hasretler yüklenir düşerim avuçlarından toprağa karışırım ...

kardelenlerle papatyalarla
al beyaz gelincikler olur başı karlı bu dağın yamacında
yeniden can buluyorumda kucak acarım sana...

baharlarla dal dal çiçek
gonca gonca gül olurumda sana koşarım

duman duman çoğalırımda
kimselere duyurmadan koynuna süzülüyorum öyle masum

sessizce kapanırımda ayaklarına
öperim deli mavi göğsünü öperim umarsızca...

renklenirim al yeşil mor olurum
gün çıkınca güneş vurunca yaslanırım sana

rengarenk olurum gök kuşağı olurum taçlanırım saçında
ah sen sen benim maviler kuşanmış efsunkar gök yüzümsün

ben sende yaşarım mekanım sensin
ah sen bende hüküm süren sultanımsın...

kimi ay tozu serperim
kimi yıldız dizerim kipriklerinin gölgesine
uzanıpta umarsızca ölmek için gamzelerinin gizemli deltasında
ya da yanmak kor ateş dudaklarının işveli dokunuşun da yanmak...

her yağmurda yeniden aşık olurum sana
yeni baştan bir solo kemanın telinden sökülüp
düşen segah nağmeler gibi dökülürüm sende yaşarım
sen de başlar sen de biterim sevgiyle hep sana koşarım sana...

her yağmur sonrası yaşarız o büyük vuslatı
yeniden yeniden sana dönerim son durağım koynun
o gül tenin ve zerre zere ben sen olurum hep sen sen olurum...

kimi adını bilmediğim rüzgarlarla savrulurumda
karanlıklara bulanmış sen kokan akşamları yıkarım

teninin sıcağına tutunurum ıslak ıslak ellerimle sen olurum sen
durur tüm zamanlar akmaz sen saatinde kalır baştan ayağa sen olurum
bir deli mavi sevda olurumda tutunurum göğsüne ilişirim ölürüm oracıkta ölürüm...

Hasan ODABAŞI