dedi,
"Sen şiir yazıyorsun,
neden bana yazmadın?"

dedim ki,
"bana yaz diyorsun, ey sevgili,
ben sana y a z ı l ı y o r u m seni gördüm göreli.
mevsimim, sen gülene dek sonbahar idi.
gözlerimi kamaştırıyor bu ilk bahar, bu sevinç,
beceremiyorum işte,vuslata dair şiirler yazmayı.


senin güzelliğinden bahsedecek,
bir çift süslü söz,
kafiyeli bir iki dizeyse,
benden beklediğin;
bunu, mısralarımdan okursun.
eğer sonsuz a ş k sa, özlediğin,
gözlerimde bulursun.

şimdi cayıp gidersen eğer,
benim ö z l e m i m olursun.

kalırsan eğer;
tüm süslü şair kelamlarından ziyade,
en güzel şiirim s e n olursun!"

(... sonra ne mi oldu?)

inandıramadı onu şiirler,
ve bakamadı gözlerime uzun süre,
gözlerimi, gözlerimden kaçırıp,
ellerini, ellerimden kaçırıp,
ve bu şiiri yarım bırakıp,
g i t t i.

geriye sadece üç nokta bıraktı
(...)