yaşamak zorlaşsın , bırak ömrün burada kalsın
tutar elinden bir gün, olduğum yerde ağırlarım onu
en iyi şekilde
dikilir yüreğim aşkın karşısına cesurca
o da ağlamaklı ama ne yapsın
gözbebeğim der ömrüne.
titrek ellerim çok kış üşüdü
sorsalar onlarda günahsız, onlarda çocuk
vebalini ödeyeceğim elbet ne de günahmış
o yari sevmek...
affet beni ömrüm affet
toparlanmam gerek.
pırıl pırılsın ne çok gözyaşımın anısı var sende.
iyi niyetim saf benliğim yağmurlara, karakış dediğim mevsime götürdü beni.
artık gerçekte yok umutta yok
ben bittim dediğim yerde kaldım
ne gelebilirim sana ne de sen gel bana.
şunu da diyeyim sevgili , mısraların hatrı kalmasın.
bir rüya gördüm dün gece , ellerim boynunda koca bir yaz yaşadım.
ağladım dokunuşun ordada içimi yakıyordu
ve ben masum ve ben hala çocuk
anlatmaya çalışıyordum sana bakışlarımla
bir çok yaşıdıklarımı sensiz.
bir sözüm var ömrüme, ömür dediğim sana sensiz başlayarak
geri döneceğim ruhsuz bedenimle.
belki ona daha iyi bakarım böylece.