İkindin gördüm.
Bir efsane süzülmekteydi yavaş, yavaş ıhılayarak!
Kaldırımların üzerinden.
Arkasında, Rüzgârlarla kavgalı yaşlı bir çınar,
Ve bir de!
Sessizliğe hapsolmuş yürek,
Korkarak geçti dağların gümbürtüsünden.
Oy anam oy!
Güz yorgunum, yol yorgunum oy...
 
Hayat kesiği çizgiler
Titrek yaprakların ellerinde meydan okuyordu yıllara
Çatlak, çatlak.
Ne yapsın, çünkü o biçare,
Neden çıktıysa o, bu gün yollara!
Kaldırım taşlarıyla paylaşıyordu içini kemiren dertlerini..
Oy anam, oy!
Kaldırım taşlarını sayar bir, iki üç diye!
Dost tutmuş taşları bir kere..
 
Hafiften bir yel esti!
Mırıldandı ağaçlardaki yapraklar.
Baktım!
Dostuna el sallar!
Yapış der yapış dallarımdan düşeceksin bak, taşlara.
Ve tutundu o, titreyerek.
Mahcup, mahcup bakan selam veren ağaçlar ağladı!
Sımsıkı sarılan kollara..
Ve acıdı sert esen acımasız rüzgarlar.
Oy anam, oy!
Nasıl da titredi korkudan bacaklar..
 
A.Yüksel Şanlı er
02 Eylül 2012