Ey Yâ Allah, Ey Halık’ım, canım darda, eyle medet;
İsyânım yok, sâbırdayım, ondan; Şükür nimet bahşet!
Kullar zâlim, ben âcizim, çepeçevre sardı vahşet;
Sana sundum her hâlimi, Kahhar adın vardır hallet!

Acizliğim değil koldan, hele aslâ üç beş kuldan;
Şöhret, makam, para, puldan, yürüdüğüm doğru yoldan!
Olsa dâhi urbam çuldan, tasasını çekmem kıldan!
Kâstım; T’an eden dilden; Kahhar adın vardır hallet!

Verdin şükür, bana yeter, torunlara bile artar,
Terâzin, bire bin tartar, t’ancıda perde yırtar!
Bir dirhem bin ayıp örter, bunlar hayır işten fırtar!
Derd-i dünya hordan kurtar; Kahhar adın vardır hallet!

ER’e bühtân hoş görünür, türlü şekil don bürünür,
Gelir sinsice sürünür, bir şey yokmuşça yürünür!
Hayra git desen erinir, gurur, kibirde farınır!
Ne utanır ne ârınır; Kahhar adın vardır hallet!

Ozan İlo kulun nâdim, Sensin Enis, Sensin Nedim;
Cümle ahvâlimi dedim, tövbe-i Nasûh’la yudum!
Daha dönmem ondan adım, tâhkim eyle, hâya, ud’um,
Bu niyâzım, bu feryâdım; Kahhar adın vardır hallet!
13.11.2007/03.15